Evening Walk നിങ്ങള് കരുതും ആരോഗ്യം നില നിര്ത്താന് ഉള്ള എന്റെ പെടാപാട് ആണെന്ന്.ഇ വയസ്സ് കാലത്ത് .[അശ്രദ്ധ മായ എന്റെ ജീവിതം കൊണ്ട് ചെറു പ്രായത്തില് വൃദ്ധ നായ നിര്ഭാഗ്യവാന്] ജീവന് നിലനിര്ത്ത ലാണ് എന്നില് അവശേഷിക്കുന്ന ആകെപ്രതീക്ഷ.....
ജീവിതത്തിന്റെ നല്ല സമയത്ത് ശരീരത്തെ ഞാന് സൂക്ഷിച്ചില്ല.അതിന്റെ പ്രതികാരം ശരീരം എന്നോട് കാണിച്ചു തുടങ്ങിയ സമയം.ഒരു ഉച്ച നേരത്ത്. ഭക്ഷണം അതിന്റെ പരിതി വിട്ട് വയറില് ഗ്യാസിന്ന്റെ വിഹാര കേന്ദ്രം മൈന്റ് ചെയ്യാതെ ഓഫീസ് ഫയലുകള്ക്കിടയില്മുഴുകി.പതിവില് കവിഞ്ഞ അസ്വസ്തത എന്നില് പിടികൂടിയ പോലെ.നെഞ്ചില് ഒരു പിടച്ചില് വല്ലാത്തൊരു വേദന. ഇതിനു മുന്പ് ഇങ്ങിനെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല ഗ്യാസ് ട്രബ്ലിന്റെ വേദന എത്രയോ തവണ വന്നതാണ് അപ്പോഴൊക്കെ.ഭക്ഷണം സമയത്തിന് കഴിക്കാം എന്ന് കരുതും.ജോലി തിരക്ക് ജീവിതത്തില് നിന്ന് ക്രത്യ നിഷ്ടത എടുത്ത് കളഞ്ഞിട്ട് കാലം എത്ര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.കോളേജ് ജീവതം കഴിഞ്ഞപ്പോ അച്ഛന്റെ ആഗ്സ്മികമായ വേര്പാട് കുടുംബ ഭാരം ചുമലില് വന്ന കാലം.ജോലി അത് മാത്രമായിരുന്നു.ജീവന് നിലനിര്ത്തലാണ് തുടക്കമെങ്കില്.അതിനു ശേഷം ജോലിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായി ജീവിതം. അതിന്റെ പരിണിതഫലമാവാം.വേദന കഠിനമാവുന്നു.ഓര്മ്മകള് അകന്നകന്നു പോകുന്ന പോലെ.....
ശരീരത്തില് പതിവില്കവിഞ്ഞ തണുപ്പ് അനുഭവപെട്ടപ്പോ പതിയെ കണ്ണുകള് തുറക്കാന് ശ്രമിച്ചു ദൈവമേ എന്തു പറ്റി തനിക്ക്. നഷ്ടപെട്ട ഓര്മ്മകള് പതിയെ സ്ക്രീനില് തെളിയാന് തുടങ്ങി ഒരുവിധം കണ്ണുകള് തുറന്നു നോട്ടമെത്തിയത് കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി തന്നെ തന്നെ നൊക്കി നില്ക്കുന്ന പരിചിത മുഖം.അതെ അതവള് തന്നെ തന്റെ പ്രിയതമ.അവള്ക്കരികിലായി മറ്റു ചില കണ്ണുകളും തന്നെ തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുന്നു ഒന്നുറപ്പായി നഷ്ടപെട്ടപെട്ടതെന്തോ തിരിച്ചു കിട്ടിയ പ്രതീതി ഉണ്ടായിരുന്നു അവരുടെ എല്ലാം മുഖത്ത് .എഴുന്നേല് ക്കാന് ശ്രമിച്ച ശ്രമം
വിഫലമായപോലെ......
ജീവിതത്തില് റെസ്റ്റ് അറീയാത്ത അറിയാന് ശ്രമിക്കാത്ത ഞാന് ഹോസ്പിറ്റല് ഐ സുയുവില് ദിവസങ്ങള്കിടന്നു.കാരണം രസകരമല്ല ദുഃഖ കാരമാണ്.എനിക്കുമുണ്ടൊരു ഹാര്ട്ട് എന്നും അതിനു വിശ്രമം കൊടുത്തില്ലങ്കില് അത് പണിമുടക്കുമെന്നും അത് ചിലപ്പൊ ജീവന് തന്നെ എടുക്കുമെന്നും. എനിക്ക് വിചിത്രമെന്ന് തോന്നുന്ന മറ്റൊരു സത്യവുമറിഞ്ഞു അതല്ല ശരി എന്റെ പ്രിയതമ അറീച്ചു എന്നതാണ് സത്യം.ഞാന് സ്നേഹിക്കയും എന്റെ സ്നേഹം പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരുവളാണ് എന്റെ ഭാര്യ എന്നും.ജോലി ജോലി എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാന് നഷ്ട പെടുത്തിയത് ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത ജീവിതംആണ് എന്നും .ഹോസ്പിറ്റല് വിടുമ്പൊ ഡോക്ടറുടെ ഉപദേശം ശരത് താങ്കള് ഭാഗ്യത്തിനാണ് രക്ഷപ്പെട്ടത്. ഇനിയെങ്കിലും ജീവിക്കാന് വേണ്ടി ജോലി ചെയ്യൂ ആവശ്യത്തിന് വിശ്രമവും. അന്ന് ഡോക്ടര് എനിക്കിട്ട് വെച്ച ഒരു പണി യായിരുന്നു എന്റെ വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ നടത്തം. അങ്ങിനെ ചെയ്തില്ലങ്കില് ചിലപ്പൊ ജീവന് തന്നെ പോവുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ആര്ക്കാ ണെങ്കിലും ഉണ്ടാവില്ലേ ജീവിക്കാന് ഒരു കൊതി.അന്ന് തുടങ്ങിയ നടത്തം ഇന്നും കൃത്യമായി ചെയ്തു പോരുന്നു......
മരവിച്ച ഓര്മകള്ക്ക് അകലം കൂടിയപോലെ.... പതിവുപോലെ നടക്കാന് ഇറങ്ങിയ ഞാന് കുറച്ചകലെ റോഡില് ഒരാള്ക്കൂട്ടം കണ്ടു ദൈവമേ... വല്ല അപകടവും.[ദിനം പ്രതി കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതും കേട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുന്നതും] പിന് കഴുത്തില് നിന്നും വിറയല് ശരീരം മുഴുവന് പടര്ന്നു. മുന്പോട്ടു വച്ച കാല് നിലത്ത് ഉറച്ചപോലെ സര്വശക്തിയും എടുത്ത് ആള്കൂട്ടത്തിനരികെ എത്തി കൂടി നിന്നവരെ വകഞ്ഞു മാറ്റി മുന്പിലേക്ക് നോക്കി മുന്പില് കണ്ട കാഴ്ച കണ്ണിന് കുളിര്മ ഏകുന്നതോ?അതോ വികൃതമായ മനസ്സിന്റെ തോന്നലോ?എന്തായാലും നിങ്ങള്ക്ക് വിടുന്നു.തുടര്ന്ന് വായിച്ച് നിങ്ങള് പറയുക.തൊട്ടു മുന്പില് കണ്ടാല് കൂലീനത തോന്നുന്ന ഏകദേശം മുപ്പത് മുപ്പതജ്ജ് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന സ്ത്രീ റോഡില് നിവര്ന്നു കിടക്കുന്നു അവള ണിഞ്ഞ വില കൂടിയ സാരി സ്ഥാനം തെറ്റിക്കിടക്കുന്നു കൂടി നില്ക്കുന്നവര് ആര്ത്തിയോടെ അവളിലേക്ക് നോക്കുന്നു നടപ്പാത ആയതിനാല് വണ്ടി വരുമെന്ന പേടി വേണ്ട പക്ഷെ എനിക്ക് മുന്പോട്ടു പോവണമെങ്കില് അവളെ എഴുന്നെല്പ്പിച്ചേ ഒക്കൂ.....
അയ്യോ എന്ത് പറ്റി ഒന്ന് പിടിക്കൂ കൂടി നിന്നവര് സഹായിക്കുന്നതിനു പകരം കളിയാക്കി ചിരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത് .അതോടുകൂടി അവരുടെ കമന്റും കേട്ട് വിടുമ്പോ എഴുന്നേറ്റു പൊക്കോളും
അതും പറഞ്ഞവര് ആര്ത്തിയോടെ അവളിലേക്ക് നോക്കി എത്ര നേരമായി അവളികിടത്തം തുടങ്ങിയിട്ട് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നൂടെ എന്നാലല്ലേ മറ്റു വല്ലതും കാണാന് പറ്റൂ എന്ന കുടിലത മനസ്സില് ഒളിപ്പിച്ച്. ചിലരുടെ പിറുപിറുപ്പ് ഒന്ന് ഇരുട്ടിയിരുന്നെങ്കില്..........
കാര്യത്തിന്റെ കിടപ്പ് അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് വെക്തമായത്.മൂക്കറ്റം കുടിച്ച് അല്പ്പം പോലും മുന്പോട്ടു നീങ്ങാന് കഴിയാതെ വീണതാണെന്ന് .ദൈവമേ ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാടായ കേരളത്തില് തന്നെ അല്ലെ. അതല്ല മറ്റു വല്ല നാട്ടിലുമാണോ?.....
ഈ ഈയിടെ ഇതൊരു സ്ഥിരം കാഴ്ച്ച യായി മാറിയിരിക്കുന്നു പെണ് പട ആണ് പടക്കൊപ്പം മത്സരിക്കുകയാണോ ?ഈ പോക്ക് പോയാല് നമ്മുടെ പോക്ക് എവിടെ ചെന്നവസാനിക്കും റോഡില് നിന്ന് അവളെ ഒന്ന് മാറ്റി കിടത്താന് ഒരു ശ്രമം നടത്തി ഏതോ വിദേശ മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷ ഗന്തം അവളുടെ വായില് നിന്ന് എന്റെ മൂക്കില് അടിച്ചു കയറി അതോടെ അലസമായൊരു തെറിയും ഞാന് പതിയെ എഴുന്നേറ്റു തിരികെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു.ഇന്നേ തായാലും നടത്തം ഇവിടെ വെച്ച് നിറുത്താ മെന്ന് കരുതി.ദൈവമേ നേരമിരുട്ടിയാല് അവളുടെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കാം കൂടി നിന്നവരുടെ വാക്കുകളില് ഒന്ന് ഉറപ്പായി മാനം വിറ്റു ജീവിക്കുന്ന അവള്ക്ക് നഷ്ടപ്പെടാന് ഒന്നുമില്ലന്ന് .എന്നാലും ഭ്രാന്തികളെ പോലും കാമ വെറിക്ക്ഇരയാക്കുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടില് നാളെ അവളും ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ ചുമലില് ഒരു കുഞ്ഞുമായി ഈ നഗരത്തില് അലയുന്നത് കാണാമെന്ന് .വേദനക്കിടയിലും എന്റെ വഴിമുടക്കിയ അവളെ .പണ്ട് പഠിച്ചു മറന്ന വായു പുത്രന് മ്മാരായ ഭീമസേനന്റെ ഹനുമാന്റെയും കഥ ഓര്മവന്നു.ഭീമ സേനന്റെ അഹഘാരത്തിനു മറുപടികൊടുത്ത ഹനുമാന് വാനര വേഷം കെട്ടി ഭീമസേനന്റെ വഴി മുടക്കികിടന്നപ്പോള് ഭീമസേനന് പറഞ്ഞ വാക്കുകള് ഓര്മവന്നു.മര്ക്കടാ നീ അങ്ങു മാറിക്കിടാ ശടാ.........
ജീവിതത്തിന്റെ നല്ല സമയത്ത് ശരീരത്തെ ഞാന് സൂക്ഷിച്ചില്ല.അതിന്റെ പ്രതികാരം ശരീരം എന്നോട് കാണിച്ചു തുടങ്ങിയ സമയം.ഒരു ഉച്ച നേരത്ത്. ഭക്ഷണം അതിന്റെ പരിതി വിട്ട് വയറില് ഗ്യാസിന്ന്റെ വിഹാര കേന്ദ്രം മൈന്റ് ചെയ്യാതെ ഓഫീസ് ഫയലുകള്ക്കിടയില്മുഴുകി.പതിവില് കവിഞ്ഞ അസ്വസ്തത എന്നില് പിടികൂടിയ പോലെ.നെഞ്ചില് ഒരു പിടച്ചില് വല്ലാത്തൊരു വേദന. ഇതിനു മുന്പ് ഇങ്ങിനെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല ഗ്യാസ് ട്രബ്ലിന്റെ വേദന എത്രയോ തവണ വന്നതാണ് അപ്പോഴൊക്കെ.ഭക്ഷണം സമയത്തിന് കഴിക്കാം എന്ന് കരുതും.ജോലി തിരക്ക് ജീവിതത്തില് നിന്ന് ക്രത്യ നിഷ്ടത എടുത്ത് കളഞ്ഞിട്ട് കാലം എത്ര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.കോളേജ് ജീവതം കഴിഞ്ഞപ്പോ അച്ഛന്റെ ആഗ്സ്മികമായ വേര്പാട് കുടുംബ ഭാരം ചുമലില് വന്ന കാലം.ജോലി അത് മാത്രമായിരുന്നു.ജീവന് നിലനിര്ത്തലാണ് തുടക്കമെങ്കില്.അതിനു ശേഷം ജോലിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായി ജീവിതം. അതിന്റെ പരിണിതഫലമാവാം.വേദന കഠിനമാവുന്നു.ഓര്മ്മകള് അകന്നകന്നു പോകുന്ന പോലെ.....
ശരീരത്തില് പതിവില്കവിഞ്ഞ തണുപ്പ് അനുഭവപെട്ടപ്പോ പതിയെ കണ്ണുകള് തുറക്കാന് ശ്രമിച്ചു ദൈവമേ എന്തു പറ്റി തനിക്ക്. നഷ്ടപെട്ട ഓര്മ്മകള് പതിയെ സ്ക്രീനില് തെളിയാന് തുടങ്ങി ഒരുവിധം കണ്ണുകള് തുറന്നു നോട്ടമെത്തിയത് കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി തന്നെ തന്നെ നൊക്കി നില്ക്കുന്ന പരിചിത മുഖം.അതെ അതവള് തന്നെ തന്റെ പ്രിയതമ.അവള്ക്കരികിലായി മറ്റു ചില കണ്ണുകളും തന്നെ തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുന്നു ഒന്നുറപ്പായി നഷ്ടപെട്ടപെട്ടതെന്തോ തിരിച്ചു കിട്ടിയ പ്രതീതി ഉണ്ടായിരുന്നു അവരുടെ എല്ലാം മുഖത്ത് .എഴുന്നേല് ക്കാന് ശ്രമിച്ച ശ്രമം
വിഫലമായപോലെ......
ജീവിതത്തില് റെസ്റ്റ് അറീയാത്ത അറിയാന് ശ്രമിക്കാത്ത ഞാന് ഹോസ്പിറ്റല് ഐ സുയുവില് ദിവസങ്ങള്കിടന്നു.കാരണം രസകരമല്ല ദുഃഖ കാരമാണ്.എനിക്കുമുണ്ടൊരു ഹാര്ട്ട് എന്നും അതിനു വിശ്രമം കൊടുത്തില്ലങ്കില് അത് പണിമുടക്കുമെന്നും അത് ചിലപ്പൊ ജീവന് തന്നെ എടുക്കുമെന്നും. എനിക്ക് വിചിത്രമെന്ന് തോന്നുന്ന മറ്റൊരു സത്യവുമറിഞ്ഞു അതല്ല ശരി എന്റെ പ്രിയതമ അറീച്ചു എന്നതാണ് സത്യം.ഞാന് സ്നേഹിക്കയും എന്റെ സ്നേഹം പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരുവളാണ് എന്റെ ഭാര്യ എന്നും.ജോലി ജോലി എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാന് നഷ്ട പെടുത്തിയത് ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത ജീവിതംആണ് എന്നും .ഹോസ്പിറ്റല് വിടുമ്പൊ ഡോക്ടറുടെ ഉപദേശം ശരത് താങ്കള് ഭാഗ്യത്തിനാണ് രക്ഷപ്പെട്ടത്. ഇനിയെങ്കിലും ജീവിക്കാന് വേണ്ടി ജോലി ചെയ്യൂ ആവശ്യത്തിന് വിശ്രമവും. അന്ന് ഡോക്ടര് എനിക്കിട്ട് വെച്ച ഒരു പണി യായിരുന്നു എന്റെ വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ നടത്തം. അങ്ങിനെ ചെയ്തില്ലങ്കില് ചിലപ്പൊ ജീവന് തന്നെ പോവുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ആര്ക്കാ ണെങ്കിലും ഉണ്ടാവില്ലേ ജീവിക്കാന് ഒരു കൊതി.അന്ന് തുടങ്ങിയ നടത്തം ഇന്നും കൃത്യമായി ചെയ്തു പോരുന്നു......
മരവിച്ച ഓര്മകള്ക്ക് അകലം കൂടിയപോലെ.... പതിവുപോലെ നടക്കാന് ഇറങ്ങിയ ഞാന് കുറച്ചകലെ റോഡില് ഒരാള്ക്കൂട്ടം കണ്ടു ദൈവമേ... വല്ല അപകടവും.[ദിനം പ്രതി കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതും കേട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുന്നതും] പിന് കഴുത്തില് നിന്നും വിറയല് ശരീരം മുഴുവന് പടര്ന്നു. മുന്പോട്ടു വച്ച കാല് നിലത്ത് ഉറച്ചപോലെ സര്വശക്തിയും എടുത്ത് ആള്കൂട്ടത്തിനരികെ എത്തി കൂടി നിന്നവരെ വകഞ്ഞു മാറ്റി മുന്പിലേക്ക് നോക്കി മുന്പില് കണ്ട കാഴ്ച കണ്ണിന് കുളിര്മ ഏകുന്നതോ?അതോ വികൃതമായ മനസ്സിന്റെ തോന്നലോ?എന്തായാലും നിങ്ങള്ക്ക് വിടുന്നു.തുടര്ന്ന് വായിച്ച് നിങ്ങള് പറയുക.തൊട്ടു മുന്പില് കണ്ടാല് കൂലീനത തോന്നുന്ന ഏകദേശം മുപ്പത് മുപ്പതജ്ജ് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന സ്ത്രീ റോഡില് നിവര്ന്നു കിടക്കുന്നു അവള ണിഞ്ഞ വില കൂടിയ സാരി സ്ഥാനം തെറ്റിക്കിടക്കുന്നു കൂടി നില്ക്കുന്നവര് ആര്ത്തിയോടെ അവളിലേക്ക് നോക്കുന്നു നടപ്പാത ആയതിനാല് വണ്ടി വരുമെന്ന പേടി വേണ്ട പക്ഷെ എനിക്ക് മുന്പോട്ടു പോവണമെങ്കില് അവളെ എഴുന്നെല്പ്പിച്ചേ ഒക്കൂ.....
അയ്യോ എന്ത് പറ്റി ഒന്ന് പിടിക്കൂ കൂടി നിന്നവര് സഹായിക്കുന്നതിനു പകരം കളിയാക്കി ചിരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത് .അതോടുകൂടി അവരുടെ കമന്റും കേട്ട് വിടുമ്പോ എഴുന്നേറ്റു പൊക്കോളും
അതും പറഞ്ഞവര് ആര്ത്തിയോടെ അവളിലേക്ക് നോക്കി എത്ര നേരമായി അവളികിടത്തം തുടങ്ങിയിട്ട് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നൂടെ എന്നാലല്ലേ മറ്റു വല്ലതും കാണാന് പറ്റൂ എന്ന കുടിലത മനസ്സില് ഒളിപ്പിച്ച്. ചിലരുടെ പിറുപിറുപ്പ് ഒന്ന് ഇരുട്ടിയിരുന്നെങ്കില്..........
കാര്യത്തിന്റെ കിടപ്പ് അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് വെക്തമായത്.മൂക്കറ്റം കുടിച്ച് അല്പ്പം പോലും മുന്പോട്ടു നീങ്ങാന് കഴിയാതെ വീണതാണെന്ന് .ദൈവമേ ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാടായ കേരളത്തില് തന്നെ അല്ലെ. അതല്ല മറ്റു വല്ല നാട്ടിലുമാണോ?.....
ഈ ഈയിടെ ഇതൊരു സ്ഥിരം കാഴ്ച്ച യായി മാറിയിരിക്കുന്നു പെണ് പട ആണ് പടക്കൊപ്പം മത്സരിക്കുകയാണോ ?ഈ പോക്ക് പോയാല് നമ്മുടെ പോക്ക് എവിടെ ചെന്നവസാനിക്കും റോഡില് നിന്ന് അവളെ ഒന്ന് മാറ്റി കിടത്താന് ഒരു ശ്രമം നടത്തി ഏതോ വിദേശ മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷ ഗന്തം അവളുടെ വായില് നിന്ന് എന്റെ മൂക്കില് അടിച്ചു കയറി അതോടെ അലസമായൊരു തെറിയും ഞാന് പതിയെ എഴുന്നേറ്റു തിരികെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു.ഇന്നേ തായാലും നടത്തം ഇവിടെ വെച്ച് നിറുത്താ മെന്ന് കരുതി.ദൈവമേ നേരമിരുട്ടിയാല് അവളുടെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കാം കൂടി നിന്നവരുടെ വാക്കുകളില് ഒന്ന് ഉറപ്പായി മാനം വിറ്റു ജീവിക്കുന്ന അവള്ക്ക് നഷ്ടപ്പെടാന് ഒന്നുമില്ലന്ന് .എന്നാലും ഭ്രാന്തികളെ പോലും കാമ വെറിക്ക്ഇരയാക്കുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടില് നാളെ അവളും ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ ചുമലില് ഒരു കുഞ്ഞുമായി ഈ നഗരത്തില് അലയുന്നത് കാണാമെന്ന് .വേദനക്കിടയിലും എന്റെ വഴിമുടക്കിയ അവളെ .പണ്ട് പഠിച്ചു മറന്ന വായു പുത്രന് മ്മാരായ ഭീമസേനന്റെ ഹനുമാന്റെയും കഥ ഓര്മവന്നു.ഭീമ സേനന്റെ അഹഘാരത്തിനു മറുപടികൊടുത്ത ഹനുമാന് വാനര വേഷം കെട്ടി ഭീമസേനന്റെ വഴി മുടക്കികിടന്നപ്പോള് ഭീമസേനന് പറഞ്ഞ വാക്കുകള് ഓര്മവന്നു.മര്ക്കടാ നീ അങ്ങു മാറിക്കിടാ ശടാ.........