ജീവിതത്തില് പരസഹായം ഇല്ലാതെ നമുക്ക് ജീവിക്കാന് പറ്റുമോ? തിരക്കിനിടയില് നമ്മളൊക്കെ വല്ലപ്പോഴുമത് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ദൈവം നമ്മെ സ്നേഹമെന്ന ചരടില് കോര്ത്തിണക്കിയല്ലേ സൃഷ്ട്ടിച്ചത് .....
മാലയിലെ മുത്തുമണികളെപോലെ മുട്ടിയുരുമി ജീവിക്കേണ്ട നമ്മള് എന്തിനോ എന്നപോലെ...
പൊട്ടിയ മാലയിലെ മുത്തുകള് പൊഴിയുംപോലെ ജീവിതത്തെ ഉരുട്ടി കളിക്കുന്നു.......
നമ്മളെന്നും ഇടപഴകുന്നവരോട'. അവര്ക്ക് സഹായ പ്രാപ്തി ഉണ്ടെന്നിരിക്കിലും.മുഖത്തോടു മുഖമിരുന്ന് എന്നെ ഒന്ന് സഹായിക്കണമെന്ന് പറയുന്ന നിമിഷത്തെ......ഹ്രദയ മിടിപ്പ് ...വേഗത കൊണ്ട് വാക്കുകള് നാവിന് തുമ്പില് എത്താത്തപോലെ....എന്ത് ചെയ്യാം....ചോദിച്ചല്ലേ ഒക്കൂ.....
ഇല്ലാത്തവന് ഉള്ളവനോട് ചോദിക്കാം എന്ന തത്തോം മുറ്കെ പിടിച്ച് ചോദിയത്തിനു വേഗത കൂട്ടിയാല്......
തരില്ലന്നുള്ള മറുപടി ആണെങ്കില്...... തകര്ന്നുപോകുമോ? അതോപിടിച്ചുനില്ക്കുമോ?.......
ചിന്തിക്കു ചിന്തിക്കുന്നവന് ദൃഷ്ട്ടാന്തം ഉണ്ടെന്ന ദൈവ വചനം ഓര്ത്തെടുക്കാം.......
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ