പെട്ടെന്നാണ് ഒരു ഉറുമ്പു കടിക്കുന്ന വേദന തന്റ ജനനേന്ത്രീയത്തിൽ അനുഭവപ്പെട്ടത്... പിന്നെ കുറേ ദീവസത്തേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കാൻ വയ്യാത്ത രീതിയലുള്ള വേദനയായിരുന്നു. അർദ്ധനഗ്നനായി ഇരുട്ടുമുറിയിൽ...
മൗലവിയും ഫസലും ആ വീട്ടിലെത്തി. അകലെനിന്നുതന്നെ മാപ്പിളപ്പാട്ട് കേൾക്കാമായിരുന്നു. അവിടെ അടുത്ത ബന്ധുക്കളായ കുട്ടികളും രക്ഷകർത്താക്കളുമുണ്ടായിരുന്നു. തികച്ചും ഒരു ഗ്രാമപ്രദേശം.. കാർ എത്തിയ ഉടനെതന്നെ അവിടെ കൂടിനിന്നഎല്ലാവരും കാറിനടുത്തേയ്ക്കു വന്നു... അവർ മൗലവിയെ ആലിംഗനം ചെയ്തു വലതു കൈ പിടിച്ചു മുത്തം വെച്ചു ... എല്ലാവരും സ്തുതിപറഞ്ഞു... മൗലവി ഫസലിന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു അവരോടൊപ്പം അകത്തേയ്ക്ക്. എല്ലാവരും തന്നെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നെന്നവന് മനസ്സിലായി. മൗലവിക്കൊപ്പം നടക്കുമ്പോൾ ഒരു വല്ലാത്ത ധൈര്യംപോലെ... മുറ്റത്ത് പന്തലിട്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. സ്ത്രീകൾ വീടിനകത്തെ ജനാലയിലൂടെയും വാതിലിന്റെ മറവിൽനിന്നും നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാവരും ഫസലിനേയും മൗലവിയെയും മാറിമാറി നോക്കുന്നു. ചിലർ കുശലം പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അത് മൗലവിയുടെ മകനായിരിക്കാം. കാരണം രണ്ടാളും നല്ല വെളുത്ത കളറായിരുന്നു. മൗലവിയ്ക്ക് നല്ല കട്ടിയുള്ള താടിയും മീശയുമുണ്ട്. ഭംഗിയായി അത് ചീകിയൊതുക്കിയിരിക്കുന്നു. കൂടാതെ തലയിലെ പ്രതേക തരം തൊപ്പി ധരിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.
മൗലവിയ്ക്കും ഫസലിനും സർബത്തുമായി മുതിർന്ന ഒരാളെത്തി.. അയാളുടെ കൈയ്യിൽ നിന്നും ചെക്കന്റെ ബാപ്പ സർബത്ത് ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങി മൗലവിയ്ക്കും ഫസലിനും കൊടുത്തു. രണ്ടാളും ഔപചാരികമായി എല്ലാവരേയും പരിചയപ്പെടുത്തി..
”ചോദിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നരുത്.. ഇത് ... ഇ.. ത്. മകനാണോ...”
ഫസലൊന്നു ഞെട്ടി... മൗലവി ഫസലിന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി.. തിരിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
”അതേ.. എന്റെ മകൻതന്നെ...” ഫസൽ ഒന്നും പറയാതെ അദ്ദേഹത്തെത്തന്നെ നോക്കി.. അയാൾ ഫസലിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു..
വളരെ നല്ല സ്വീകരണമാണ് അവർക്ക് രണ്ടാൾക്കും അവിടെ ലഭിച്ചത്. ഫസലിനോട് കുശലം പറയാനും അവിടെ ആളുകളെത്തിയിരുന്നു. സുന്ദരിമാരായ കുട്ടികൾ അവനെ കണ്ണുകൾകൊണ്ട് തഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ മുഖത്ത് എപ്പോഴുമുള്ള ആ മന്ദസ്മിതം..
അകത്തുനിന്നും പരികർമ്മിയായഒരാൾ അടുത്തെത്തി..
”അസ്സലാമു അലൈക്കും.... സമയമായെന്നുതോന്നുന്നു...”
വ.. അലൈക്കുംസ്സലാം...” നമുക്ക് തുടങ്ങാം...
മൗലവിയും ഫസലും തൊട്ടടുത്തുള്ള വെള്ളം പിടിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന ബക്കറ്റിനടുത്തേയ്ക്ക് പോയി. കാലും മുഖവും കഴുകി വൃത്തിയാക്കി...
”ഫസലേ..... നിനക്ക് ഞാൻ മുൻപ് പറഞ്ഞു തന്ന പ്രാർത്ഥനകൾ ഒക്കെ അറിയാലോ അല്ലെ...”
”അറിയാം.. ഞാൻ പറയുമ്പോൾ ചൊല്ലിയേക്കണം...” അവൻ തലയാട്ടി.
അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്ന ചെറിയ സ്റ്റേജിൽ രണ്ടാളും ഇരുന്നു... അടുത്ത് മൈക്ക് വച്ചിട്ടുണ്ട്. മൗലവി കൈ ആഗ്യം കാണിച്ചു... അപ്പോൾ അവിടെ പാടിക്കൊണ്ടിരുന്ന പാട്ടു നിർത്തുന്നതിനായി മൈക്ക് ഓപ്പറേറ്റർക്ക് നിർദ്ദേശം കൊടുത്തു...
”ആറ്റക്കനിമോനേ.. ഇതാ നിന്നിപ്പോൾ ഏറ്റം സുഖമെന്റെ മനസ്സിനിപ്പോൾ.. തക്ബീർ മുഴക്കിക്കൊണ്ടറുക്കുവാപ്പാ... നേരം കളയാതെ അറുക്കുവാപ്പാ... അള്ളാഹു... അക്ബറള്ളാഹു.. അക്ബർ... അള്ളാഹു അക്ബറള്ളാഹു അക്ബർ... ആ പാട്ട് പൂർത്തിയായുടൻ നിർത്തി... മൈക്ക് ഓണാക്കി.
” ബിസ്മില്ലാഹി റഹ്മാനി റഹീം .. അൽഹംദുലില്ലാഹ് വാസ്സലാത്തു...വാസ്സലാമു... രണ്ട് ലൈൻ പ്രാർത്ഥന തുടർന്ന ശേഷം ഫസലിനെയൊന്നു നോക്കി... അവർ ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം ഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് ഈണത്തിൽ അതിന്റെ ബാക്കി പ്രാർത്ഥനകൾ ചൊല്ലി .
അവിടെ എല്ലാവരും നിശ്ശബ്ദരായി... ഇതുവരെ ആരും കേട്ടു പരിചയിച്ചിട്ടില്ലാത്ത പ്രാർത്ഥന ആലാപനരീതി... മൗലവിപോലും അതിശയിച്ചുപോയി... അക്ഷരസ്പുടമായി അറബിയിൽ ചൊല്ലുന്നു... കൂട്ടപ്രാർത്ഥനാനേരത്ത് മൗലവിയും കൂടെ ഏറ്റുചൊല്ലി... അവിടിരുന്നവരുടെ മനം നിമിഷംകൊണ്ട് ഫസൽ കീഴടക്കിയെന്നു പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ...
”അല്ലാഹു അക്ബർ... തക്ബീർ മുഴങ്ങി.... അകത്ത് ബാർബർ കുട്ടിയുടെ സുന്നത്ത് കർമ്മം നിർവ്വഹിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു... അദ്ദേഹം തന്റെ ചെറിയ ബാഗുമായി പുറത്തേയ്ക്കു വന്നു.. മൗലവിയെ ഒന്നുനോക്കി മൗലവി തന്റെ വലത് കൈ നീട്ടി ബാർബർ വിനയത്തോടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിൽ മുത്തി... മറ്റുള്ളവർക്കൊപ്പം അദ്ദേഹവുംപ്രാർത്ഥനയിൽ മുഴുകി... അല്പനേരത്തിനകം പ്രാർത്ഥന അവസാനിച്ചു..
പിന്നീട് അവർക്കുള്ള ഭക്ഷണ സമയമായിരുന്നു. മൗലവിയ്ക്കും ഫസലിനും ഭക്ഷണം പ്രത്യേകം തയ്യാറാക്കിയ ഇരിപ്പിടത്തിലായിരുന്നു നൽകിയത്... നല്ല മട്ടൻ കറിയും റൊട്ടിയും.. കൂടെ ചിക്കൻ ഫ്രൈ... ഫസലിന് നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു... മധുരത്തിനായി നല്ല കോഴിക്കോടൻ കറുത്ത ഹൽവയും... രണ്ടാളും ഭക്ഷണം കഴിച്ച് അല്പനേരം അവിടെ നിന്നു. ഇടയ്ക്ക് പലരും വന്നു മൗലവിയോട് കുശലാന്വേഷണം നടത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഫസലിനോടും പലരും വന്ന് പലതും ചോദിച്ചു.. അവൻ വിനയപൂർവ്വം എല്ലാറ്റിനും മറുപടി പറഞ്ഞു... ഇടയ്ക്ക് ഒരു മുതിർന്ന ആൾ അടുത്തെത്തി ഫസലിന്റെ കൈമുത്തി...
”ആരാ പ്രാർത്ഥനകൾ ചൊല്ലാൻ പഠിപ്പിച്ചത്..”
”അത്..” അല്പനേരം ഒന്നാലോചിച്ചു...
”എന്റെ ഉപ്പയാ...”
ശരിയാണ്. ഉപ്പതന്നെയാണ് അവനെ പഠിപ്പിച്ചത്... കുറച്ചുകാലം അവർ യത്തിംഖാനിലായിരുന്നല്ലോ താമസം ആ സമയത്ത് ഹമീദ് ആണ് ബാലപാഠങ്ങളോക്കെ പഠിപ്പിച്ചത്... സഫിയ നന്നായി പാടുമായിരുന്നു. അവളും ഈണത്തിലാക്കി തെറ്റുകൾ തിരുത്തി പറഞ്ഞുകൊടുക്കുമായിരുന്നു. പാട്ടുപാടുന്ന ആ വാസനയും ഖുറാനിലെ ആരോഹണ അവരോഹണങ്ങളും നന്നായി ചൊല്ലാൻ അവനെ പ്രാപ്തനാക്കിയിരുന്നു.
ഫസലിന് വളരെ അഭിമാനം തോന്നി.. എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം... മനസ്സിൽ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു ഈ മനുഷ്യനെ കാണണമെന്ന്.. ഇത്രയും ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല... എല്ലാ മതഗ്രന്ഥങ്ങളും മനസ്സിലാക്കിയ മനുഷ്യൻ.. ഭഗവത് ഗീതയേയും ബൈബിളിനേയും ഖുറാനേയും കുറിച്ച് വാതോരാതെ സംസാരിക്കും... വാക്കുകൾകൊണ്ട് ഇന്ദ്രജാലം സൃഷ്ടിക്കും...എല്ലാമതസ്ഥരുടെയും ഇടയിൽ വളരെ പേരുള്ള മനുഷ്യൻ... എല്ലാ മതങ്ങളേയും ബഹുമാനിക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്ന മനുഷ്യൻ.. ഇസ്ലാമിലെ മനുഷ്യത്വത്തെ, നന്മയെ മറ്റുള്ളവർക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്ന മനുഷ്യൻ.....
മൗലവി അവന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിമുറുക്കി...
”പോകാം..”
”ശരി...”
അവർ രണ്ടാളും യാത്രപറഞ്ഞിറങ്ങി.. പലരും അവരെ കാർ കിടന്നിടത്തുവരെ അനുഗമിച്ചു... മൗലവി ആദ്യം ഫസലിനെ കാറിൽ കയറ്റി.. മറ്റുള്ളവരെ നോക്കി കൈകാണിച്ചു... എല്ലാവരും നന്ദിയോടെയും ബഹുമാനത്തോടെയും അവരെ യാത്രയാക്കി.
”ഫസലേ ഞാൻ നീ വിചാരിച്ചതിനേക്കാൾ എത്രയോ അപ്പുറമാണ്.. നീ വേദനിക്കുന്നവന്റെ വേദനമാറ്റാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ടവനാണ്. ഖുറാന്റെ ആശയം ഉൾക്കൊണ്ടുകൊണ്ട് നീ നന്നായി ചൊല്ലി... വേദനിക്കുന്നവന്റെ വേദനമാറ്റാൻ ഒരു ഡോക്ടർ ആകണമെന്നില്ല എന്നെപ്പോലെ ഒരു എളിയ പ്രവർത്തകനായാലും മതി... എത്രയോ ആൾക്കാരുടെ പ്രയാസങ്ങൾ മാറാനായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു. എത്രയോ ജനങ്ങളുടെ കണ്ണീരൊപ്പാനുള്ള ഉപദേശം നൽകുന്നുു. എത്രയോ മത പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ പ്രസംഗിക്കുന്നു.. ബോധവൽക്കരിക്കുന്നു... ഒരു ഡോക്ടറെന്നു പറയുമ്പോൾ രോഗി.. അയാളെത്തേടി വരികയാണ്.. ഇവിടെ നമ്മളെ തേടിയാണ് വിശ്വാസികളെത്തുന്നത്.. അവർക്ക് സമാധാനം, സന്തോഷം, ഇതാണ് ആവശ്യം... മരുന്നിന്റെ കുറുപ്പടികൾ വേണ്ട.. കഴിച്ചാൽ അലർജിയുണ്ടാകുന്നതൊന്നുമില്ല... പടച്ചോൻ എഴുതിവച്ചത് വ്യാഖാനിച്ചു അവരെ ഉപദേശിച്ച് നല്ലവഴിയിൽ കൊണ്ടുവരിക.. ആർക്കും ഡോക്ടറാകാം എഞ്ചിനീയറാകാം.. ഐ.എ.എസുകാരനാവാം.. പക്ഷേ പ്രവാചക വചനങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നവനാകാൻ നിയോഗമുണ്ടായിരിക്കണം... എന്റെ മനസ്സു പറയുന്നു നിനക്കതിനുള്ള നിയോഗമുണ്ടെന്ന്... എന്തായാലും നിന്റെ ആഗ്രഹത്തെ ഞാൻ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തുന്നില്ല.. നീ എൻഡ്രൻസ് എഴുതുക... പക്ഷേ എനിക്കുറപ്പുണ്ട്... നീ ഡോക്ടറായാലും ഈ വഴിതന്നെയാകും തിരഞ്ഞെടുക്കുകയെന്ന്...”
അവൻ അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേയ്ക്ക് തന്നെ നോക്കി... ആ കണ്ണുകളിൽ എന്തോ ഒരു ദിവ്യത്വമുള്ളതുപോലെ തോന്നി.. ശരിയായിരിക്കാം.. ഒരുപക്ഷേ തനിക്കും അതായിരിക്കും പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.. പക്ഷേ... പല അനുഭവങ്ങളുമുള്ള എനിക്ക്.. അതിനുള്ള യോഗ്യതയുണ്ടോ...
”... ഫസലേ... നിന്റെ ഈ ചെറുപ്രായത്തിൽ നീ പല പ്രശ്നങ്ങളും നേരിട്ടിട്ടുണ്ടാവാം... ശരീരത്തിന്റെ അശുദ്ധിയിലല്ല കാര്യം.. മനസിന്റെ ശുദ്ധിക്കാണ്. നീ നല്ലൊരു മനസ്സിനുടമയാണ്.. സഹിക്കാനുള്ള കഴിവ്.. സഹാനുഭൂതി.. കാരുണ്യം ഇതെല്ലാമുണ്ട്...”
അവൻ എല്ലാം കേട്ടിരുന്നു... ഡ്രൈവറും ഇടയ്ക്ക് ഫസലിന്റെ പ്രാർത്ഥനയെ ക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു.
ഫസലിനെ മൗലവി തന്നോടു ചേർത്തിരുത്തി... അവന്റെ കവിളുകളിൽ തലോടി.. അനുസരണയുള്ള ആട്ടിൻ കുട്ടിയെപ്പോലെ അവൻ അദ്ദേഹത്തോട് ഒട്ടിച്ചേർന്നിരുന്നു. ഫസലേ ഇന്നിനി വേറേ പരിപാടിയൊന്നുമില്ലല്ലോ.. നമുക്ക് എന്റെ വീട്ടിൽ കയറിയിട്ടു പോകാം... ഇവിടുന്നു 14 കിലോമീറ്റർ ദൂരമേയുള്ളു.. തിരിച്ച് ഞാൻ നിന്നെ വീട്ടിൽകൊണ്ട് വിടാം...
”അതു കുഴപ്പമില്ല.. അങ്ങയോടൊപ്പമല്ലേ വരുന്നത്... അതിനാൽ വീട്ടിൽ പ്രശ്നമില്ല..”
വണ്ടി വേഗം കൂട്ടി... പ്രധാന റോഡ് കഴിഞ്ഞ് ടാർ ചെയ്യാത്ത റോഡിൽ പ്രവേശിച്ചു. കുണ്ടും കുഴിയും നിറഞ്ഞ റോഡായിരുന്നു അത്... അതിലൂടെ വേഗം കുറച്ച് അല്പനേരം ഓടി.. അവസാനം വലിയ മതിൽ കെട്ടിനകത്തെ കൊട്ടാരം പോലുള്ള വീടിനു മുൻപിൽ കാർ നിന്നു...
”അക്ബറേ.. നീ പോയി ഡീസൽ അടിച്ചിട്ടു പോരേ... ഞാനപ്പോഴേയ്ക്കും വീട്ടിൽ കയറി ഒന്നു ഫ്രഷായിട്ടു വരാം.”
”ഇതാണോ വീട്..”
”അതേ.. ഇതെന്റെ ആദ്യഭാര്യയുടെ വീടാണ്.. ഇതിനു തൊട്ടു പിറകിൽ അടുത്ത ഭാര്യയുടെ വീടുണ്ട് .. അത് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ എനിക്ക് രണ്ടു ഭാര്യമാരാ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മൗലവി പറഞ്ഞു ... രണ്ടു പേരും സന്തോഷമായി കഴിയുന്നു... ഇവിടെ എന്റെ ആദ്യഭാര്യയും മക്കളുമാണ്.. അവരിവിടില്ല മൂത്തമകൾക്ക് ഡ്രസ്സെടുക്കാൻ പോയിരിക്കുകയാണ്... രാത്രിയാകും... നമുക്ക് ഒന്നു ഫ്രഷായിട്ടു പോകാം...”
അവർ രണ്ടാളും വീടിനുള്ളിൽ കടന്നു.. അതി വിശാലമായ ഹാൾ.. വിലകൂടിയ വസ്തുക്കൾകൊണ്ടലങ്കരിച്ചിരിക്കു
”ഫസലേ അതാ ബാത്ത്റൂം.. ഒന്നു ഫ്രഷായിക്കോ...”
അവൻ അകത്തുകയറി... മുഖമൊക്കെ ഒന്നു കഴുകി.. കണ്ണാടിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ തന്റെ മുഖം വല്ലാതെ ചുവന്നിരിക്കുന്നപോലെ തോന്നി. ചുണ്ടുകൾക്കും നല്ല ചുവപ്പ്... മുഖത്തിന് വല്ലാത്ത തിളക്കം.. ഓ.. ഒരുപക്ഷേ സന്തോഷം കൊണ്ടായിരിക്കും...
അവൻ ബാത്ത്റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നു... ചുറ്റും നോക്കി അദ്ദേഹത്തെ കാണാനില്ല.. പെട്ടെന്നാണ് ഒരു ചെറിയ തോർത്തുമുടുത്ത് മുറിയിലേയ്ക്ക് കയറിവന്നത്... വെളുത്ത് തുടുത്ത ശരീരത്തിൽ കറുത്ത രോമാവൃതമായ മാറിടമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്.. കൈകളിലെ മസിലുകൾ കണ്ടാലറിയാം നന്നായി വ്യായാമം ചെയ്യുന്ന ആളാണെന്ന്.. ഫസലിന് കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഏകദേശം പിടികിട്ടിയിരുന്നു... അവനെ സംബന്ധിച്ച് ഇതൊന്നുമൊരു പുതുമയല്ലല്ലോ.. മൗലവി ഒരുപക്ഷേ കരുതുന്നത് താനിതൊക്കെ ആദ്യമായിരിക്കുമെന്നാണ്... വേണ്ട ഒന്നും പറയേണ്ട.. അത് തന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള വളർച്ചയെ ബാധിച്ചേക്കാം...
അവന്റെ അടുത്തെത്തി.. ഇടത്തുഭാഗത്തേയ്ക്ക് ഞൊറിഞ്ഞുടുത്ത മുണ്ടിന്റെ അറ്റത്തു പിടിച്ചു..
”... ഫസലേ... എനിക്ക് നിന്നെ വല്ലാതങ്ങ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു... എന്റെ പിൻഗാമിയായി നീ മതി... എന്റെ മനസ്സ് ഒരു സമുദ്രംപോലെയാണ്... എന്റെ മനസ്സാകുന്ന സമുദ്രത്തിലേയ്ക്ക് നീ ഊളിയിട്ടിറങ്ങാൻ വസ്ത്രങ്ങളെന്തിന്.. നിനക്ക് മുങ്ങിക്കുളിക്കേണ്ടേ...”
അവന്റെ വസ്ത്രങ്ങളോരോന്നായി ഉരിഞ്ഞുമാറ്റി.. അവനതിലൊരു എതിർപ്പും പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല.. അവസാനം ജഡ്ഡിമാത്രം അവശേഷിച്ചു..
”ഇതെന്താ ഫസലേ.. ആരാ ഈ കിടന്നു വീർപ്പുമുട്ടുന്നത്...” സാവധാനം അയാൾ കൈയ്യിട്ട് അവനെ പുറത്തേയ്ക്കെടുത്തു.. അപ്പോഴേയ്ക്കും അവൻ പൂർണ്ണമായും എഴുന്നേറ്റു നിന്നിരുന്നു ... അയാൾ അവനെ ആർത്തിയോടെ ചുംബിച്ചു.. ചുണ്ടിലും മാറിടത്തിലും കൈയ്യിലുമെല്ലാം... നിനക്കെന്തിനാടാ പടച്ചോൻ ഇത്രയും നല്ല സൗന്ദര്യം തന്നത്... സ്ത്രീകൾപോലും തോറ്റുപോകുമല്ലോ..... അവന് ഒരെതിർപ്പുമില്ലായിരുന്നു.... പലപ്പോഴും പലരും തന്നെ ബലമായാണ് ചെയ്തിരുന്നതെങ്കിൽ ഇദ്ദേഹത്തിനു മുന്നിൽ അനുസരണയുള്ളൊരു ആട്ടിൻകുട്ടിയെപ്പോലെയായിരുന്നു
ഗുസ്തിപിടിച്ച് തളർന്നപോലെ രണ്ടാളും രണ്ടുവശത്തേയ്ക്ക് ചരിഞ്ഞു. രണ്ടുപേരും നന്നായി വിയർത്തിരുന്നു... അയാളുടെ മുഖത്ത് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം കാണാമായിരുന്നു...
”ഫസലേ... നീ എന്നെ തോൽപ്പിച്ചുകളഞ്ഞല്ലോടാ... ആർക്കുമില്ലാത്ത എന്തോ ഒന്ന് നിനക്കുണ്ട്... അവന്റെ മിനുസ്സമായ മാറിടത്തിൽ അയാൾ തലോടി... ആ കൈകൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിലെത്തി... അവനെ ഒരാവേശത്തോടെ വീണ്ടും പുണർന്നു...
”നിന്നെ കുറച്ചുകൂടി നേരത്തേ കാണേണ്ടതായിരുന്നു... എന്തായാലും എന്റെ പിൻഗാമി നീതന്നെ.. ഞാനുറപ്പിച്ചുകഴിഞ്ഞു... പിന്നെ അടുത്ത വെള്ളിയാഴ്ച ഞാൻ വരും... നമുക്ക് ഒരു വീടുപാലുകാച്ചുണ്ട്. അവിടെയൊന്നു പോകണം...”
”അന്നെനിക്ക് ക്ലാസ്സുണ്ട്...”
”കുഴപ്പമില്ല.. ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞുപോകാം... വീട്ടിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി...”
”പിന്നെ ഇതൊന്നും പറഞ്ഞേക്കരുതേ... ”
”ഇല്ലന്നേ...”
അവൻ ഉറപ്പുകൊടുത്തു..
”.. വാ എഴുന്നേൽക്ക്... ഡ്രൈവർ ഇപ്പോഴിങ്ങെത്തും.. നമുക്ക് റഡിയാവാം.. അവർ ഡ്രസ്സ് ചെയ്ത്... ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ ഹാളിലെത്തി.. അയാൾ ഫ്രിഡ്ജിലിരുന്ന ഐസ്ക്രീം അവനു നൽകി.. അവർ രണ്ടാളും അതും കഴിച്ച് തീർന്നപ്പോൾതന്നെ ഡ്രൈവറെത്തി..
രണ്ടാളേയും വഹിച്ചുകൊണ്ട് ആ വാഹനം റോഡിലൂടെ വേഗതിയിൽ പാഞ്ഞു. ആറു മണിക്കുമുമ്പ് ഫസലിനെ വീട്ടിലാക്കണം... ഇല്ലെങ്കിൽ ഹമീദിക്ക വിഷമിക്കും...
”ഫസലേ... നീ ഖുറാൻ നന്നായി പഠിക്കണം.. എല്ലാ അധ്യയങ്ങളും ഹൃദിസ്ഥമാക്കണം... നമുക്ക് രണ്ടാൾക്കും പലതും ചെയ്യാനാവും... സമൂഹത്തിന് നമ്മളെ ആവശ്യമാണ്..”
അവൻ തലകുലുക്കി..
എല്ലാ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ചും വാചാലമായി സംസാരിക്കുന്ന മൗലവി ഇന്ന് തനിക്ക് ആരൊക്കെയോ ആണെന്ന തോന്നൽ. അല്പം മുമ്പുകണ്ട ആ മനുഷ്യന്റെ കരുതൽ അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു... അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾ തന്നെ അവൻ ഓർത്തു.. എല്ലാം നല്ലൊരു ഭാവിക്കുവേണ്ടിയാണ്... മനസ്സിന്റെ സന്തോഷമാണ് ശരീരം ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.. മനസ്സ് തളർന്നാൽ പിന്നെ ശരീരത്തിന് ശക്തിയില്ലാതാവും. അതിനാൽ ഇതിലൊന്നും ഒരു തെറ്റും കാണേണ്ടതില്ല.. ഒന്നും ബലമായി ചെയ്യുന്നതല്ല.. രണ്ടുപേരും ഒരേ മനസ്സോടെ സമ്മതത്തോടെ എന്തുമാവാം... ഇതിലൂടെ നമ്മൾ പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കുകയാണ്... എന്തിനെ മനസ്സിനെ.. ശരീരത്തെ... വസ്ത്രങ്ങൾ പുതച്ച ശരീരത്തിൽ സ്പർശിച്ചാൽ ഉണ്ടാവുന്ന പരസ്പരവിശ്വാസത്തേക്കാൾ എത്രയോ മഹത്തരമാണ് വസ്ത്രങ്ങൾ ഇല്ലാതെ പരസ്പരം മനസ്സലാക്കുന്നത്. അത് ആഴത്തിലുള്ള ധാരണയുണ്ടാക്കും...
അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്പിരിച്വൽ ലൈഫിലെ വിശ്വാസവും സ്വകാര്യ വിശ്വാസവും രണ്ടും രണ്ടുരീതിയിലാണെന്ന് അവനു തോന്നി... പൊതുവേ താൻ പരിചയപ്പെട്ടിട്ടുള്ളവരെല്ലാം അങ്ങനെയാണെങ്കിലും ഇദ്ദേഹം തികച്ചും വ്യത്യസ്തനായിരുന്നു... സംഭാഷണത്തിലൂടെ ആരേയും തന്നിലേയ്ക്ക് ആകർക്കിക്കാൻ കഴിവുള്ള മനുഷ്യൻ തന്നെയാണ് അയാൾ..
”എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ..”
”ഇല്ല ഒന്നുമില്ല... ഞാൻ വെള്ളിയാഴ്ച ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞിട്ട് അവിടെനിൽക്കാം..”
”നീ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചോ..”
”പിന്നല്ലാതെ... അങ്ങയുടെ പിൻഗാമിയെന്നുപറഞ്ഞാൽ എനിക്കുള്ള ഒരു അംഗീകാരമാണ്..”
അയാൾ അവനെ ആലിംഗനം ചെയ്തു... വളവ് തിരിഞ്ഞ് ഫസലിന്റെ വീടിനു മുന്നിൽ കാർ നിർത്തി.. രണ്ടാളും ഇറങ്ങി.. ഉമ്മറത്ത് ഹമീദ് ഉണ്ടായിരുന്നു. മൗലവി കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഹമീദിക്കയോട് പറഞ്ഞു.. അവിടെ നന്നായി പ്രാർത്ഥന ചൊല്ലിയ കാര്യങ്ങളും ആളുകളൊക്കെ അഭിനന്ദിച്ചകാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു.. ഫസലിന് നല്ലഭാവിയുണ്ടെന്നും അവനെ സമൂഹത്തിനു ഉപകാരപ്രദാമായ ഒരു വ്യക്തിയാക്കിയെടുക്കണമെന്നും പഠനത്തൊടൊപ്പം മതപരമായ കാര്യങ്ങളിലും അവന് പ്രാപ്തിയുണ്ടാക്കണമെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
ഫസലിന്റെ ഉയർച്ചയിൽ ആ വൃദ്ധമനുഷ്യന് അഭിമാനം തോന്നി.. സഫിയ ചായയുമായി വന്നു.. എല്ലാവരും വളരെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു... യാത്ര പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങാൻനേരം ഹമീദ്ക്കയോട് പറഞ്ഞു.. ഇക്ക ഒരു പരിപാടി ഈ വരുന്ന വെള്ളിയാഴ്ചയുണ്ട്. ഞാൻ ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇവനെ കൂട്ടിക്കോട്ടെ...”
അതിനെന്താ.. അങ്ങേയ്ക്ക് എപ്പോവേണേലും കൂടെ കൊണ്ട് പോകാം... ഫസലിനും സന്തോഷമായി...
ഹമീദിനെ ആലിംഗനം ചെയ്ത് യാത്രചോദിച്ച് മൗലവി പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി.. ഫസൽ ഗേറ്റുവരെ പോയി യാത്രയാക്കി...
തിരികെയെത്തിയപ്പോൾ ഫസലിന്റെ വീരഇതിഹാസങ്ങൾ പറഞ്ഞ് ചിരിക്കുകയായിരുന്നു ഹമീദും കുടുംബവും... അവൻ കുറച്ചുനേരം അവിടെ അവർക്കൊപ്പം കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു നിന്നു... നാളെ പഠിക്കാൻ പോകണം.. ഐഷു നാളെയെത്തുമെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു. വാപ്പ സ്ഥലത്തില്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവൾ ഡ്രൈവറേയും കൂട്ടിയായിരിക്കുമെന്നു വിളിച്ചു പറ‍ഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്തായാലും കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി അവളൊടൊന്നു നേരേ സംസാരിച്ചിട്ട്..
അവൻ പഠനത്തിൽ മുഴുകി.. കഴിഞ്ഞ മണിക്കൂറുകളിൽ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങളൊന്നും അവനെ അലട്ടിയതേയുണ്ടായിരുന്നില്ല. രാത്രിയിൽ കുറച്ചു വൈകിയാണ് അവൻ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നത്. അടുത്ത ദിവസം ടെസ്റ്റ്പേപ്പറുണ്ട്. ജയിക്കാനുള്ള മാർക്കില്ലെങ്കിൽ ഐഷു വഴക്കുപറയും അതുകൊണ്ടു മാത്രമാണ് കുറച്ചുനേരം ഇരുന്നു പഠിച്ചത്. ബെഡ്ഡിൽ കിടന്നതും പെട്ടെന്നുതന്നെ ഉറക്കത്തിലേയ്ക്ക് വഴുതിവീണു.
ജീവന്റെ വിലയുള്ള ജാഗ്രത... അതാണ് നമുക്കിനി വേണ്ടത്... ആരിൽ നിന്നും രോഗം വരാം.. പ്രായമായവരേയും കുട്ടികളേയും പ്രത്യേകം കെയർ ചെയ്യുക... സംഹാരതാണ്ഡവമാടുന്ന കൊറോണയെ പിടിച്ചു കെട്ടാനുള്ള ശ്രമം വിജയിക്കുമെന്ന് കരുതാം.. ഒത്തൊരുമിച്ചു പ്രവർത്തിച്ചാൽ പൊതുശത്രുവിനെ തളയ്ക്കാം... കാത്തിരിക്കാം നല്ലൊരു പ്രഭാതത്തിനായി...
സോപ്പിട്ട്....ഗ്യാപ്പിട്ട്... മാസ്‌കിട്ട്... നമുക്ക് നമ്മളെയും നാടിനെയും സംരക്ഷിക്കാം
സസ്നേഹം ഷംസുദ്ധീൻ തോപ്പിൽ 19 07 2020
തുടർന്നു വായിക്കുക അടുത്ത ഞായറാഴ്ച്ച 26 07 2020
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ